- IDAS
- I.IDASApharei fil. nomine, re autem ipsâ Neptuni, qui, acceptis a patre velocissimis equis, marpessam filiam formosissimam Eveni Regis Aetoliae, Martis filii, in Dianaeluco saltantem rapuit: (Hic nulli procorum filiam suam nuptum dare voluerat, nisi certamine cursûs fuisset victus: a se autem victos decollare, corumque capita in aliorum terrorem de muris aedium suarum suspendere solebat.) Qui dolore commotus, interemptis, quos habebat, equis, sein fluv. Lycormam, qui postea ab ipso Evenus dictus est, praecipitavit. Ceterum fugienti cum puella, Apollo in itinere obvius factus est, qui cum Marpessam et ipse praeripere Idae vellet, ventum utrinque ad certamen est. Sed a Iove missus Mercurius arbitrium Marpeslae commisit, ut ipsa, utrum vellet, eligeret: illa autem Idam elegit, verita ne se aetate provectam Apollo relinqueret. Vide Marpessa.II.IDASDarii Praetor, insulas praesidiis occupavit, et pecuniâ multavit.III.IDASe Principibus Minyarum, inter Argonautarum praecipuos, memoratur Stat. Theb. l. 4. v. 405.Nunc magnum Oenidem, nunc ille hortatibus Idam,Et Talaum et ——Tyndariden iterans ——Val. item Flacc. Argon. l. 1. v. 166.---- neque enim Telamon, aut Canthus et Idas,Tyndareusus puer mihi vellere dignior Helles.Deorum interim contemptor, et ore procax. Higin. f. 14. Idem Idas, acer et ferox. Vide eum, velut alterum Mezentium, obiurgantem Iasonem, apud Apollon. l. 1. v. 464 et seqq.IV.IDASnepos Hengisti ex fratre, regnum Northumbrororum, in Britannia Ins. orsus est, A. C. 547. Successit ei fil. Ella.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.